داستان فیلم
یک کارمند بیمه در منهتن سعی میکند با اجازه دادن به مدیران آن از آپارتمانش برای امتحان کردن، در شرکتش رشد کند، اما سیاست اداری و امیدهای عاشقانهاش مسائل را پیچیده میکند.
یک کارمند بیمه در منهتن سعی میکند با اجازه دادن به مدیران آن از آپارتمانش برای امتحان کردن، در شرکتش رشد کند، اما سیاست اداری و امیدهای عاشقانهاش مسائل را پیچیده میکند.
نام فیلم : the apartment
نام فارسی : آپارتمان
کارگردان : بیلی وایلدر
بازیگران : جک لمون و شارلی مکلین
ژانر : کمدی، درام ، عاشقانه
محصول : آمریکا
سال : 1960
زمان : 125 دقیقه
امتیاز : 8.3/10 (جزو 250 فیلم برتر imdb)
فیلم آپارتمان، در سال ۱۹۶۰ توزیع شد. در زمان خود موفقیت بسیار کسب کرد و تا ساخته شدن فهرست شیندلر آخرین فیلمی سیاه و سفیدی بود که در قرن بیستم جایزه اسکار بهترین فیلم سال را برنده شد. این فیلم در ایران و با دوبله زیبای فارسی به گویندگی استاد منوچهر نوذری به جای جک لمون به نمایش درآمد.
درباره فیلم :
آپارتمان در سی و سومین مراسم جایزه اسکار موفق به کسب ۵ جایزه اسکار شد.
برخی از نقدهای کوتاه بینندگان خارجی درباره فیلم the apartment :
A Manhattan insurance clerk tries to rise in his company by letting its executives use his apartment for trysts, but office politics and his own romantic hopes complicate matters.
Although Wilder generally required his actors to adhere exactly to the script, he allowed Lemmon to improvise in two scenes: In one scene, he squirts a bottle of nasal spray across the room, and in another, he sings while cooking spaghetti (which he strains through the grid of a tennis racket). In another scene, where Lemmon was supposed to mime being punched, he failed to move correctly, and was accidentally knocked down. Wilder chose to use the shot of the genuine punch in the film. Lemmon also caught a cold when one scene on a park bench was filmed in sub-zero weather. Art director Alexandre Trauner used forced perspective to create the set of a large insurance company office. The set appeared to be a very long room full of desks and workers; however, successively smaller people and desks were placed to the back of the room, ending up with children. He designed the set of Baxter’s apartment to appear smaller and shabbier than the spacious apartments that usually appeared in films of the day. He used items from thrift stores and even some of Wilder’s own furniture for the set.