کارگردان کیم در فیلم House of Hummingbird، برای اولین بار هر لحظه آرام ترین و صمیمی ترین حالت خود را به تصویر می کشد.
دراین فیلم او اجازه می دهد تا ابهام لحظه های شخصی بازی شود.
از همه مهمتر اینکه، او عملکرد پارک تازه وارد به عنوان یون هی را در تمرکز مداوم نگه دارد در زمانی که به سختی خودش را می شناسد، و قطعاً دیگران را نمی فهمد.
“خانه مرغ مگس خوار” بیش از پتانسیل واقعی خود به محدودیت هایی که پدر سالاری کره برای او ایجاد می کند ، علاقه مند است و از فشار شدید حتی بچه هایی که در “نه چندان روشن” انتهای طیف قرار می گیرند ، نگران کننده است.
فیلم کمی پیچیده است. اما تصویر جذاب و چشمگیر زندگی یک دختر ، انتظارات ، چشم اندازها ، موانع و وضعیت کلاس دوم خانم کیم ، مدیر آن را به عنوان استعدادی برای تماشای وقایع نگار زندگی زن یکی دیگر از “معجزات اقتصادی آسیا” اعلام می کند.