داستان فیلم
مارین کرین (لی) به امید تسهیل کار ازدواجش با سام لومیس (گاوین) پولهای کارفرمایش را می‌دزدد و از شهر محل سکونتش خارج می‌شود و بین راه در هتل بیتس، که جوانی به نام نورمن بیتس» (پرکینز) اداره اش میکند، به استراحت می‌پردازد
درباره فیلم
گزیده ای از نقطه نظرات بینندگان خارجی فیلم: اگرچه توسط اکثر مردم چنین تصور می شود این فیلم یک فیلم ترسناک است ولی اینطور بنظر نمی رسد. این فیلم باعث ناراحتی انسان می شود. فیلم Psycho تماشاگر را میخکوب میکند. و این چیزی است که هیچکاک می خواست به آن برسد. او در جلب انسانها استاد بوده و می دانست چگونه عمل کند، بدون اینکه مخاطب از ترس جیغ بزند، ناراحتی ایجاد می کند. طرح فیلم بسیار درخشان است گرچه در ابتدا اینگونه نشان نمی دهد. تلاش برای ایجاد آرامش کامل در عموم مردم غیر جذاب است ... تا زمانی که نورمن وارد صحنه شود. نورمن بیتس یکی از پیچیده ترین شخصیت های روانی است که من تاکنون دیده ام، و توسط کارگردان و هنرمندی که به او زندگی بخشیده است نهایت پیشرفت را پیدا کرده است. به نظر می رسد یک پسر خوب است، که حتی با زن جذابی که تازه ملاقات کرده معاشقه می کند. صحنه حمام شاید یکی از مشهورترین صحنه های فیلم باشد (من در جایی خوانده ام که از شکلات مایع برای دادن رنگی که هیچکاک برای خون در وان در نظر گرفته استفاده شده است)، موسیقی متن فیلم اتفاقی مورد استفاده در آن صحنه به نمادی برای خودش اما پایان فیلم حتی با اوج کاملاً خیره کننده ای که باعث می شود همه مخاطبان احساس کنند ارزش دیدن فیلم را دارد (حتی اگر از قبل کل داستان را می دانید) حتی بهتر از این است. این عکس ، سیاه و سفید ، سهم تعیین کننده ای در افزایش تنش در مخاطبان دارد و من مطمئن هستم که این انتخاب آگاهانه و آگاهانه هیچکاک برای دستیابی به آن بوده است، و نشان دهنده کیفیت و استعداد عالی این کارگردان است.
فارسی